در عجبم از روزگار

یعنی قشنگ فهمیدم هیچی از هیچکس بعید نیست! خدایا چقدر دنیا عجیب غریبه! طرف رو چند ساله میشناسم نون و نمک همو میخوریم رفت و آمد داریم بعد سر یه مسئله که با نگرش اون یکی نیست منو شست پهن کرد! اصلا از دیشب هنگم به خدا انگار رو هوا قدم برمیدارم، اخه چرا؟ چرا باید آنقدر راحت به من بگه ترسوی بزدل و بی تربیت و مضخرف و مسخره؟! فقط چون با عقایدش همسو نیستم؟ این درسته آخه؟ حالا تمام شد رفت ولی درس بزرگی گرفتم. هرگز هرگز هرگز با کسی خیلی صمیمی نمیشم و تصور نمیکنم از فلانی این حرفا بعیده. نه والا از هیچکس هیچی بعید نیست متاسفانه! !!